NIEUWS

IN MEMORIAM ALBERT REINIER KELDER   door Cornelius A. den Rooijen

Albert en ik ontmoetten elkaar ergens in de jaren negentig van de vorige eeuw. We schreven allebei verhalen en artikelen voor het maritieme maandblad “ De Blauwe Wimpel ”, in die tijd een toonaangevend magazine. Ook bemanden wij regelmatig de kraam van het blad op de Europoort
tentoonstellingen. Het bleek dat we veel gemeen hadden, de liefde voor de zee, Terschelling en in zekere mate ook het Koninklijk College Zeemanshoop. Dat laatste werd belangrijk toen er na het jaar 2002 problemen bleken te zijn ontstaan bij het College, met name op het bestuurlijke vlak.
Begin november 2004 belde Albert mij met het verzoek of ik naar de jaarvergadering wilde komen. Albert raakte op deze bijeenkomst zeer geschokt door de handelingen en zienswijzen van het toenmalige bestuur. Hij richtte vervolgens een actiecomité op onder de naam “De Groep”. Allerlei
onfrisse zaken kwamen aan het licht waar Albert het te kwaad mee had. Deze perikelen werden onder zijn leiding bekwaam ontrafeld en opgelost, hij wist een goed interim bestuur op te tuigen waarin ook ik zitting had. Het plan van het oude bestuur om van Zeemanshoop een stichting te
maken verdween geruisloos in de prullenbak.
Hoewel Albert daarna geen officiële functie bekleedde bleef hij zeer betrokken bij ons College. Was hij in de gelegenheid om de maandelijkse soos te bezoeken, dan kwam hij. De problemen die zich soms voordeden – gebeurt overal waar mensen samen werken – kregen zijn bijzondere
belangstelling en werden met hem besproken. Met raad en daad stond hij het bestuur en anderen bij.
In 2018 kreeg ik te horen dat ik een nare ziekte onder de leden had die niet meer geneesbaar was. Samen zijn we toen gaan zoeken in zijn ruime kennissenkring naar een opvolger en geschikte kandidaat als voorzitter. Dat werd uiteindelijk Jim Vink. In 2020 – het corona jaar – heb ik het verzoek ingediend bij het toenmalige bestuur om Albert te benoemen als Erelid . Dit wegens zijn vele bijzondere verdiensten voor Zeemanshoop, in het bijzonder inde periode 2004 – 2006. En dat werd gehonoreerd. De laatste jaren kon hij nog aanwezig zijn op de soos dankzij de hulp van
zijn partner Ria die fantastisch voor hem zorgde.
Terschelling en het Maritiem Instituut daar, was naast de zee ook zijn grote liefde die wij deelden. Wij hebben wat verhaald daar over. Op 2 november kreeg Albert te horen dat hij menselijkerwijs gesproken, niet lang meer te leven had. Heel kort daarna hebben wij – per mail – als goede vrienden afscheid genomen en elkaar een voorspoedige, laatste reis gewenst. Op 19 november monsterde Albert hiervoor aan en begon zijn reis naar een onbekende bestemming. Afgelopen zaterdag hoorde ik van een verdrietige partner Ria, dat hoewel Albert een uitvaart wilde waarbij iedereen welkom was, zijn zonen dat anders hebben beslist. Moge hij rusten in vrede.

Amsterdam, 24 november 2023, Cornelius A. den Rooijen