DOMICILIE

Met het verdwijnen van de oude rederijen in de jaren ‘70 zijn er een twintigtal verenigingen opgericht van oud-personeelsleden van die rederijen. Die verenigingen hebben op het moment te maken met een vergrijzend en afnemend ledenbestand. Op den duur kan dat tot bestuurlijke problemen leiden of misschien wel tot opheffing.

Als vermogende instelling met een eigen pand kan Zeemanshoop toekomstperspectief ontwikkelen. Vanuit die positie biedt Zeemanshoop bijvoorbeeld vergrijzende verenigingen met afnemend ledenbestand de mogelijkheid van domicilie aan. Dat kan op twee manieren. Als zelfstandig functionerende organisatie dan wel als onderdeel van Zeemanshoop in de vorm van een Genootschap.

De zelfstandig functionerende organisatie wordt institutioneel lid van Zeemanshoop en kan gebruik maken van de zaal voor vergaderingen en bijeenkomsten. Blijkt het in de loop der tijd moeilijker te worden om bestuurlijke functies in te vullen dan kan de vereniging zich als Genootschap aansluiten bij Zeemanshoop met behoud van eigen naam en identiteit. De leden zijn lid van Zeemanshoop. Als Genootschap is de organisatie deel van Zeemanshoop en conformeert zich aan de geldende spelregels. De organisatie valt onder de bestuurlijke verantwoordelijkheid van Zeemanshoop, maar kan als genootschap haar eigen dingen blijven doen. Het maakt daarbij niet uit hoeveel leden er zijn. Ook voor een genootschap van vijf leden kan Zeemanshoop een plek van samenkomst zijn.

Achterliggende gedachte is mede, dat naar het idee van Zeemanshoop de geschiedenis van de verenigingen niet verloren mag gaan. Aangesloten bij Zeemanshoop kan gezamenlijk nagedacht worden over de nalatenschappen. Wat te doen met de archieven en mogelijke objecten bijvoorbeeld. Als er vermogen overblijft, welke bestemming zal dat krijgen? Als niet-gebonden instelling kan Zeemanshoop uitvoering geven aan die nalatenschappen en gezamenlijk kan beleid ontwikkeld worden voor het bewaren van archieven en objecten.